Παναγία Η Υψενή

Παναγία  Η Υψενή 

         Ἡ ἁγία καὶ πανυπέρτιμος Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς «Ὑψενῆς» ὑπῆρχε κρυμμένη κάτω ἀπὸ ἕνα δένδρο ἐλιᾶς, στὴν ὁμώνυμη περιοχὴ τοῦ χωριοῦ Λάρδος, ὅπου παλαιὰ ὑπῆρχε Μονὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Στὸν τόπο αὐτὸν ἀποσυρόταν συχνὰ γιὰ ἄσκηση καὶ προσευχὴ ὁ Ὅσιος Πατὴρ Μελέτιος, ὁ ὁποῖος μία νύκτα ἔγινε αὐτόπτης ἑνὸς θαυμαστοῦ θεάματος. Φωτεινὴ στήλη κατέβαινε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ φωτίζοντας τὸ δένδρο καὶ τὸν γύρω χῶρο.

Ἔκπληκτος πλησίασε καὶ ἐρευνώντας βρῆκε μία παλαιὰ Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος. Ἡ Θεοτόκος τὴν ἑπομένη νύκτα τοῦ παρουσιάστηκε σὲ ὄνειρο λέγοντάς του, νὰ οἰκοδομήσει ἐπ᾿ ὀνόματί της στὸν τόπο τῆς εὑρέσεως Ναό, γιὰ νὰ τοποθετήσει τὴν Εἰκόνα, καί, ἱδρύοντας ἐκεῖ Μονή, νὰ συνεχίσει σὲ αὐτὴν τὴν ἀσκητικὴ πολιτεία του.

Παράλληλα τοῦ ὑπέδειξε ἕνα μέρος κοντὰ στὸ σημεῖο ἐκεῖνο λέγοντάς του νὰ σκάψει γιὰ νὰ βρεῖ τὰ ἀναγκαῖα χρήματα γιὰ ἕνα τόσο μεγάλο ἔργο. Ὁ Ὅσιος ὑπάκουσε στὴν ἐντολὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἔσκαψε στὸ μέρος ποὺ τοῦ ὑπεδείχθη καὶ βρῆκε θαμμένο στὴ γῆ θησαυρὸ μὲ τὸν ὁποῖο κατόρθωσε νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς δαπάνες τῆς οἰκοδομῆς. Ἔκτισε τὸν Ναό, μέσα στὸν ὁποῖο θησαύρισε τὴν τιμία Εἰκόνα, καὶ ἐπανίδρυσε τὴν ἐρειπωμένη Μονή, ὅπου καὶ ἔζησε ἀσκητικὰ μέχρι τὸ τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς του.

Ἡ θαυματουργὸς Εἰκόνα φυλάσσεται μέχρι σήμερα στὴν ὁμώνυμη Μονὴ τιμωμένη ἀπὸ τοὺς πιστοὺς καὶ πηγάζουσα θαύματα στοὺς προσερχομένους μὲ πίστη καὶ εὐλάβεια.

Ἡ Σύναξις τῆς Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς «Υψενής» ἑορτάζεται τήν Τετάρτη τῆς Διακαινησίμου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τὴν σεπτήν σου Εἰκόνα, θαυμαστῶς φανερώσασα, πάλαι τῷ Πατρὶ Μελετίῳ, τῷ Ὁσίῳ δομήτορι, ἐκβλύζεις νῦν ἐκ ταύτης Ὑψενή, τῶν θείων δωρεῶν σου τὴν πηγήν, καταρδεύουσα τὴν ποίμνην σου μυστικῶς, ἐκ πόθου σοι ἐκβοῶσαν· Δόξα τοῖς θαυμασίοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ προμηθείᾳ σου, δόξα τῇ θαυμαστῇ σου πρὸς ἡμᾶς, Μῆτερ χρηστότητι.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

Τῇ Ὑψενῇ οἱ εὐσεβεῖς τὸν ὕμνον ᾄσωμεν.
καὶ ἀσπασώμεθα αὐτῆς ὅλης ἐκ πίστεως,
τῆς Μορφῆς τὸν πανυπέρτιμον χαρακτῆρα·
Ἀναβλύζει γὰρ τὰ ῥεῖθρα τῶν ἰάσεων,
καὶ παρέχει τὴν ἐνέργειαν τῆς χάριτος,
τοῖς κραυγάζουσι· Χαῖρε, Μῆτερ Ἀπείρανδρε.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις Θεονύμφευτε Ὑψενή, τῶν ἀπεγνωσμένων, γλυκυτάτη καταφυγή· χαίροις τῆς Μονῆς σου, χαρὰ καὶ σωτηρία, καὶ τῶν ἐν ἀσθενείαις, θεία ἀντίληψις.

Αναζήτηση