Μετανάστης Κυρίου τη αγάπη γενόμενος ουρανοπολίτης ως πέλων, Ιωάννη ισάγγελε μετήλθες βιωτή ασκητική, και βέλεσι ποιμένος τοξευθής, ων επόθησας το πέρας, εν ευφροσύνη κατέλαβες δόξα το σε καλέσαντι Χριστώ δόξα τω σοι συνεργήσαντι, δόξα τω παρασχόντι σε φρουρόν, τη Κρήτη άγρυπνον. (ποίημα Κυρίλλου Μητροπολίτου Ρόδου)
Ο Όσιος πατήρ ημών Ιωάννης ηταν γέννημα της καρποφόρου και αγιοτόκου Αιγύπτου. Με άλλους ερημίτες 39 στο σύνολο αναχώρησε για τη νήσο Κύπρο. Αργότερα βρέθηκε στην Αττάλεια με 99 πατέρες. Οι πατέρες προσεύχονταν νυχθημερόν εις τον Κύριο να τους οδηγήσει σε ένα τόπο όπου δεν θα τους έβλεπαν οι άνθρωποι. Βλέποντας ο Κύριος το πόθο της ψυχής τους τους οδήγησε στο νησί της Κρήτης. Το πλοίο όμως που τους μετέφερε στη Κρήτη λόγω των ανέμων προσάραξε στη Γαύδο.
Μετά από 24 μέρες παραμονής στο νησί το πλοίο κατάφερε να φύγει μεταφέροντας τους ερημίτες -πλήν του οσίου Ιωάννη - στη Κρήτη. Ο όσιος δεν επιβιβάστηκε και κατά θεία οικονομία αυτό δεν έγινε αντιληπτό από τους υπόλοιπους πατέρες. Ο όσιος καταφέρε να φτάσει στη Κρήτη" κτυπόντας τη θάλασσα σταυροειδώς δια της ράβδου του εγένετο γαλήνη. ύστερον ηπλώσας το ἠμιση του ράσου του εις τη θάλασσαν, επέβη επ΄αυτού και χρησιμοποιήσας την ράβδον του ως κατάρτιον και το έτερον ήμιση του ράσου του ως άρμενον διέπλευσεν ασφαλώς εις την Κρήτην".
Ο όσιος έζησε στη σπηλιά του Γουβερνέτου στο ακρωτήτιο της Κυδωνίας, η τροφή του ήταν άγρια χόρτα και καρποί της γής. Ο όσιος "τετραποδίζων ως ζώον και διάγων βίον αγγελικόν" έβρεχε με δάκρυα μετανοίας νυχθημερόν τα βράχια του σπηλαίου. Μια μέρα καθώς ο ¨οσιος Ιωάννης βγήκε από το σπήλαιο για να βρεί τη τροφή του κάποιος βοσκός πολύ ικανός στο τόξο είδε τον άγιο και τον τόξευσε νομίζοντας πώς είναι
κάποιο θήραμα. Ο Ιώαννης καταλαβαίνοντας ότι πλησίαζε η ώρα να παραδώσει το πνεύμα στο Κύριο που τόσο αγάπησε παρακάλεσε το Θεό να τον αξιώσει να φτάσει ζωντανός στο σπήλαιο. Ο βοσκός ακολούθησε το αίμα και έφτασε στη σπηλιά, εκέι είδε τον όσιο να κείτεται στο έδαφος με τα χέρια σταυρωμένα και το βέλος στη καρδιά του. Τότε ο βοσκός έπεσε στη γή και ασπάστηκε τα πόδια του οσίου ζητώντας συγχώρεση. Ο όσιος τότε απάντησε " ο Θεός ο Άγιος τέκνον μου όστις αγαπά την σωτηρία των ανθρώπων να σου δώσει μετάνοιαν, να σου συγχωρήσει το αμάρτημα όπερ έκαμες σήμερον εις εμέ τον ανάξιον αυτού δούλον και να σε αξιώσει της αυτού Βασιλείας, Αμήν."
Πηγή :Κρητικόν Πανάγιον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου